De laatste dag van het jaar vraagt voor een moment van reflectie. Ik lag deze ochtend om 5u al wakker en heb het voorbije jaar eens de revue laten passeren….ik moet eerlijk toegeven dat het toch niet allemaal niet zo een leuke herinneringen zijn en dan heb ik het niet over de constante terreur en de iconen die (blijven) vallen als vliegen.
Ik wil niet klagen maar ik heb de laatste toch gevoeld dat het voorbije jaar er toch iets dieper ingehakt heeft dan ik wou toegeven aan mezelf. Ik merk het ook aan mijn gebrek aan inspiratie voor de blog, waarvoor mijn excuses, een work in progress, komt helemaal goed in 2017. Ik merk dat wat heerlijk nietsdoen echt wonderen doet, you’ll see.
Een overzichtje
In maart begon de leegloop op kantoor, de ene na de andere collega verliet het schip, heel gezellig qua werksfeer. Toen kreeg onze dochter een auto immuunziekte, heuse stress, ik zie me nog zo die dinsdagavond om 21u30 bij de kinderarts zitten die me aankeek met zo een blik van ‘alweer zo een overbezorgd moedertje’ en toen veranderde die blik opeens in paniek….dat zal me voor altijd bijblijven. Elke week onderzoeken van urinestalen, opletten op de voeding, specialisten bezoeken en dan vooral die klein die met een beteuterde lip zei: “mama ik wil geen stippelkind meer zijn”. Het hakt erin als moeder. Maar bon, al bij al is het goed gekomen, gelukkig maar.
Dit jaar hebben we in mei ook onze 10e huwelijksverjaardag gevierd. Om dit ook met de kinderen te vieren zijn we deze zomer naar Bali getrokken. Ik verlangde hier al 15 jaar naar! Dreams do come true. Toen het zover was ben ik met een dubbele oogontsteking het vliegtuig opgestapt, na twee dagen waren mijn ogen gelukkig terug beter, maar toen kreeg ik één of andere bacteriële infectie waardoor ik jeukende striemen en blazen had over heel mijn buik en bovenbenen. No more bikini. Tot zover mijn extra effort voor een bikini body met 3 keer per week Pilates. Ik denk dat mijn immuniteit een beetje weg was na de stress over Valentinetje. Maar dat heeft de pret niet kunnen drukken. We hebben echt een top vakantie gehad!
Toen ik de eerste dag thuis was na de vakantie begon de echte *** pas….een knobbeltje in mijn rechterborst. Gevolg: de twee lange weken met echo’s, een punctie, paniek en doomscenario’s in mijn hoofd en ondertussen doen alsof er niets aan de hand is. The show must go on en ja we hadden net een topvakantie gehad en volgens Mr Husband was er helemaal niets aan de hand etc etc…..Na twee weken het verlossende antwoord: niets kwaadaardigs maar wel om de 6 maanden op te volgen, oef! Dan neem je die blauwe borst er met plezier bij.
Tel daarbij nog mijn grootouders die er in de zomer en het najaar een sport van gemaakt hebben om om beurten in het ziekenhuis te belanden door longontstekingen, gebroken heupen, darmbloedingen etc… Ze zijn gelukkig aan de beterhand nu, maar het was toch telkens weer schrikken.
Als kers op de taart kreeg ik deze zomer te horen dat Marc, mijn favoriete massage therapeut het Hotel Julien nest verlaten heeft. Seriously what was he thinking? Waar moet ik nu naartoe voor die momenten van heerlijke rust om te bekomen van alle voorgaande. Pfff!
Het is welletjes geweest! Genoeg geklaagd….
2016 was ook een jaar vol gezellige momenten met de kids aan zee, in Bali. Een romantisch weekendje Londen met Mr Husband. Mijn verjaardag vieren met mijn twee besties en de kinderen in Disneyland Parijs was ook een toppertje. Met mijn vriendinnen en nadien dan ook nog eens met Mr Husband naar Amsterdam voor wat welverdiende quality time (volgende week schrijf ik de post uit, beloofd). Een leuke maand augustus in Knokke met de kids en een verlengde vakantie in september waar ik hen elke dag aan school ging halen. Echt leuke quality time. En dan die kerstrapporten…nog nooit heeft Jérôme zo een goede resultaten gehad, harde labeur – bloed zweet en tranen- maar het resultaat is er! Moeder en zoon zo fier als een gieter, we zijn een topteam! Ook Valentine doet het heel goed in het eerste leerjaar en is een geboren leider (tiens tiens van wie zou ze dat hebben?).
Ook met Must Be Yummie heb ik kunnen meewerken aan tal van leuke projecten: Sweet Six van Tiense Suiker, artikels voor Weekend en Knokke Actueel, de campagne voor Koelkast in Orde, …..Allemaal super leuk, maar ik zat toch even met een heuse cook’s block (zie boven). Die is nog altijd niet helemaal weg maar ik beloof jullie dat 2017 beterschap zal brengen! Ik ga me volgende week als eens wagen aan een heuse Unicorn cake, belofte aan een 6-jarige maakt schuld. Ze beschouwt het als een heus plasticine project, want die gekleurde suiker is niet om op te eten, gelukkig maar.
Cliché Cliché:
Ik wens jullie allemaal een yummie maar vooral een gezond 2017!