Kook jij veel met aubergine? Ik ben fan: gestoomd, gegrild, in saus, in salade…you name it. Mijn kids? Dat is een ander verhaal. Gestoomd en dan gestoofd met sojasaus en mirin lukt het nog net maar dat is het dan ook. Ze waren – yes waren – niet echt overtuigd van de smaak van aubergine tot ik deze krokante burgers gemaakt heb.
Aubergineschijf? Aubergineburger? What’s in a name…
Je zou dit ook aubergineschijven of gewoon gepaneerde aubergine kunnen noemen, maar een aubergineburger verkoopt hier thuis nu eenmaal beter dan een schijf. Marketing it is.
Ik ben meer en meer aan het experimenteren met homemade veggieburgers. De bloemkoolburger is hier ondertussen goed ingeburgerd. Ik kan me er wel nog niet toe brengen om de kant-en-klare versie aan te schaffen maar binnenkort ga ik er eens een paar testen op de BBQ. Naar het schijnt zouden er vandaag hele lekkere veggieburgers zijn die zelfs naar vlees smaken? Ik ben toch een beetje sceptisch. To be tested.
Bon, back to these cuties. In plaats van op de klassieke manier te werk te gaan en de aubergines even te laten ‘zweten’ met wat zout heb ik ze laten weken in water met zout. Ik heb dat ooit eens ergens gelezen en vond dat toen zo een raar idee dat ik het toch eens wou uitproberen. We eten hier bijna nooit gebakken aubergine omdat ik vind dat die veel te veel olie opslurpen. Aangezien een gestoomde aubergine heel lekker is en toch ook wel wat water opslorpt vond ik deze bereidingswijze het proberen waard.
No oil & no waste
Het mooie is, er komt helemaal geen olie aan te pas in dit recept en je krijgt toch een super krokant korstje. Ik gebruikte polenta, ei en zelfgemaakte glutenvrije broodkruimels (lang leve de Foccacia’s van Schär en de Cookexpert). Als je niet glutenvrij moet eten, gebruik dan gewone broodkruimels, je maakt dit super snel van oud brood. No waste.
Burgers en saus
Aangezien ik in mijn Levantijnse fase (klik hier voor nog een super lekker recept) zit heb ik deze aubergineburgers opgediend met spinazie en tomatensaus die ik op smaak gebracht heb met gember, look, komijn en Vadouvan kerriepoeder. Met het overschotje saus heb ik de dag nadien dan nog eens tomatentaart gemaakt. Told you, no waste. Je kan evengoed een gewone tomatensaus met Italiaanse kruiden maken of de burgers serveren met een salade en mayonaise. Dochterlief moest en zou de nieuwe Vandemoortele mayonaise uittesten en vond die hier super lekker bij passen. Maar ja dat kind zou dan ook alles eten met een kwak mayo, dus ik laat het aan jou om je sides te kiezen bij deze krokante burgers.
- 3 aubergines in plakken van 2 cm gesneden
- broodkruim van 2 foccacia's (ongeveer een bord vol)
- 2 eieren
- polenta (ongeveer een bord vol)
- 1 tl zout
- optioneel: 1 tl oregano, zwarte peper
- Verwarm de oven voor op 200°C.
- Week de aubergines 5 minuten of tot ze wat zachter aanvoelen in een kom met water en 1 tl zout.
- Dep de aubergines droog met keukenpapier en bekleed een bakplaat met bakpapier.
- Zet 3 diepe borden klaar: eentje met de polenta, eentje met de losgeklopte eieren en eentje met de broodkruimels al dan niet gekruid met zwarte peper en oregano.
- Haal de aubergineschijven nu één voor één door de polenta, het ei en de broodkruimels en leg ze naast elkaar op de bakplaat.
- Bak de aubergines in 20 minuten knapperig en goudbruin in de voorverwarmde oven.
- Dien de aubergineburgers op met tomatensaus, geraspte citroen en een salade.
- Smakelijk!
Voor een vegan of ei-vrije versie vervang je het ei door ongezoete plantaardige melk waarin je 1 el maïzena hebt opgelost.